To kolejny bumerang, z którym ciężko mi się było rozstać...
Czasami tak jest, że jak człowiek poświęci się całkowicie temu co robi i godzinami nad tym pracuje i patrzy jak powstaje i rośnie jego dzieło, to potem trudno się rozstać z tym co się stworzyło. Często w takich momentach myślę o ludziach, którzy po stworzeniu jakiegoś dzieła (np. obrazu czy rzeźby) natychmiast je niszczą. Owszem sam moment tworzenia jest bardzo ważny, ale przecież to co się tworzyło jest również ważne i powinno mieć jakieś znaczenie dla twórcy. Jeśli mam świadomość, że i tak zniszczę moje dzieło, to po co mam się wysilać przy tworzeniu i robić to z pasją i starannie?
Tak czy inaczej - kolejny mój ulubiony bumerang - "Polowanie na kangura".
Jak zwykle w etnicznym aborygeńskim malowaniu mamy wieloznaczność, więc potrzebny jest mały opis:
Kropkowane tło i jego kolory oznaczają otoczenie, w którym rozgrywa się akcja polowania - busz, piasek, woda, niebo, skały. Sylwetka kangura podobnie jak tło jest również przedstawiona w malowaniu kropkowanym. Dziwne znaki-strzałki rozmieszczone na całej powierzchni bumerangu to tropy kangura (przedstawiane na dwa sposoby). Mężczyźni polujący na kangura to trzy czarne rogale. Kropkowane koło na końcówce skrzydła bumerangu, to miejsce, w którym udało się upolować kangura. Trzy małe czarne rogaliki za ostatnim mężczyzną oznaczają bumerangi służące do polowania czyli tzw. kylie.
Zwykle jest tak, że rysunek aborygeński może obejmować kilka różnych zdarzeń odbywających się w różnych miejscach i różnym czasie. Tak jest i na tym rysunku: mamy biegnącego kangura, idących myśliwych, miejsce upolowania kangura i leżące gdzieś bumerangi.
